Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ruh — is. <ər.> 1. İnsanın psixi aləmi, onun hiss və duyğuları, əhvali ruhiyyəsi. <Xəlilin> bir an sıxılan ürəyi haman açıldı, səbəbsiz bir nəşə ruhuna hakim oldu. Ç.. Torpağı bəzəsin bənövşə, nərgiz; Ruhuma doğmadır hər cığır, hər iz. H.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kef — is. <ər.> 1. Ruhi və ya səhhətcə vəziyyət; hal, əhval. Kefin necədir? Kefini soruşmaq. Bu gün kefim yaxşı deyil. – Böyükxanım Qulamxanın kefini pərt görüb danışdırmağa cürət etmirdi. M. S. O.. <Kərbəlayı Qubad:> Ağanın kefi, əhvalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aristokrat — <yun.> Əsilzadə, kübar; aristokratiya zümrəsinə mənsub adam. Vaqiə aristokrat həyatından götürülmüş bir əyyaşın əhvali ruhiyyəsini kəskin boyalarla təsvir edirdi. A. Ş.. <Firidun> küçələri dolduran səliqə ilə geyinmiş aristokratlara,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boya — is. 1. Bir şeyə müəyyən rəng vermək, bir şeyi boyamaq, yaxud rəsm çəkmək üçün işlədilən rəng maddəsi. Qırmızı boya. Yağlı boya. Sulu boya. – Gülnaz gülərək, yerindən cəld qalxdı, iplərin boyalarına bulaşmış barmaqları ilə artırmaya atılmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədbinlik — is. Bədbin adamın əhvaliruhiyyəsi; ümidsizlik, gələcəyə inamsızlıq, düşkün əhvali ruhiyyə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canlılıq — is. 1. Canlı şeyin halı. <Arvadın> gözlərində, üzündə, bütün hərəkətlərində qeyri adi bir canlılıq vardı. . M. İ.. 2. Təsir, qüvvə. Hisslərin canlılığı. İlk təəssüratın canlılığı. // Aydınlıq, parlaqlıq, barizlik. Canlılıq və həyatilik… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
demaqugiya — is. <yun.> Öz məqsədinə çatmaq üçün hər cür yalan vədlər, yaxud böhtan və s. ilə adamların instinktinə qəsdən təsir etmə, kütlənin geridə qalmış hissəsinin zövqlərinə, əhvali ruhiyyəsinə riyakarcasına uyğunlaşma. // dan. Demaqoqcasına çıxış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dünya — is. <ər.> 1. Bir küll olaraq maddənin bütün formalarının məcmusu; kainat. Dünyanın əmələ gəlməsi. 2. Yer kürəsi, yer üzü, aləm. Dünyanın qitələri. Dünyanı dolaşmaq. Dünyada elə bir qüvvə yoxdur ki, bizə qalib gəlsin. – Bütün dünyanı gəzsən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meşşan — <rus. мещанин> 1. 1917 ci il inqilabından qabaqkı Rusiyada: xırda şəhər alverçilərindən, sənətkarlarından, aşağı vəzifəli qulluqçulardan və s. ibarət silk, təbəqə. // Həmin təbəqəyə mənsub olan adam. <Yakov> kəndlilərin və meşşanların … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müsaid — sif. <ər.> Uyğun, əlverişli, münasib; bir şeyə imkan verən. Müsaid şərait. Müsaid vaxt. – Qızların əhvali ruhiyyəsi bu kimi işlərə müsaid deyildir. A. Ş.. Müsaid olmaq – əlverişli olmaq, müvafiq olmaq, münasib olmaq, imkan vermək. Ey Füzuli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
